Depresja to jedna z najczęściej występujących, a jednocześnie niezwykle niezrozumianych chorób psychicznych. Często utożsamia się ją ze smutkiem i obniżonym nastrojem, jednak stany depresyjne i depresja to znacznie więcej niż chwilowy brak humoru. Pacjenci mają również tendencję do tłumienia uczuć, popadając w różne nałogi, dlatego choroba ta bywa bardzo niebezpieczna. Odpowiednie leczenie depresji to często jedyny sposób, by przywrócić choremu wiarę w sens życia i odwieść go od zgubnych praktyk.
Stany depresyjne a depresja
Depresja to przewlekłe zaburzenie psychiczne, natomiast stan depresyjny to rodzaj epizodu depresyjnego, czyli okresu, podczas którego występują charakterystyczne dla choroby objawy. Stany depresyjne to zaburzenia, które trwają zwykle minimum dwa tygodnie. Mogą się wiązać z konkretnym bodźcem i mijać po ustaniu jego oddziaływania, lecz mogą być także początkiem regularnej depresji, dlatego nigdy nie wolno ich lekceważyć.
Depresja a depresja dwubiegunowa
Jeszcze innym schorzeniem jest depresja dwubiegunowa. Choroba dwubiegunowa polega na tym, że u pacjenta naprzemiennie występują stany depresyjne i epizody manii oraz hipomanii. Oznacza to, że chorzy albo są nadmiernie pobudzeni i pozbawieni hamulców, albo zamknięci w sobie, pozbawieni sił i chęci do życia. Podczas okresów maniakalnych osoba chora na zaburzenie dwubiegunowe może być bardzo towarzyska, ale też agresywna. Charakterystyczne jest wówczas podejmowanie nierozsądnych działań i snucie wielkich planów. Następujące po nich stany depresyjne są bardzo głębokie i dotkliwe, a osobie dotkniętej zaburzeniem bardzo ciężko znaleźć równowagę, przez co jeden stan chorobowy nieustannie przechodzi w drugi.
Depresja i stany depresyjne – objawy
Zaburzenia depresyjne najłatwiej zdiagnozować na podstawie wytycznych organizacji WHO, która podaje podstawowe i uzupełniające objawy choroby. Jeżeli co najmniej cztery z objawów (w tym dwa podstawowe) utrzymują się przez okres co najmniej dwóch tygodni, mówimy o wysokim prawdopodobieństwie depresji. Podstawowe symptomy depresji to:
- obniżenie nastroju,
- brak radości (anhedonia),
- brak energii (anergia).
Natomiast dodatkowe objawy obejmują:
- negatywną samoocenę,
- poczucie winy,
- myśli i zachowania samobójcze,
- zaburzenia snu,
- zaburzenia aktywności,
- niesprawność intelektualną,
- zaburzenia apetytu i zmianę masy ciała.
Chorego na depresję można też rozpoznać na podstawie tego, w jaki sposób się wypowiada. Charakterystyczna bywa też mimika, postura i wyraz twarzy (często ociężałe, spowolnione ruchy i gesty lub też wręcz przeciwnie, niepokój ruchowy). Chorobie mogą towarzyszyć też objawy fizyczne, takie jak różnego rodzaju bóle czy zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
Przyczyn występowania tego zaburzenia może być niezwykle wiele, a dzielą się one na biologiczne i psychologiczne (często chorobę powodują czynniki różnego pochodzenia).
Depresja – leczenie
Depresja jest chorobą przewlekłą, a stany depresyjne każdego typu mają ogromną tendencję do nawrotów. Im szybciej zostanie podjęte leczenie, tym większa nadzieja na zwalczenie choroby i uniknięcie jej przykrych konsekwencji. Najskuteczniejsza, jeśli chodzi o leczenie depresji, jest terapia farmakologiczna. Leki należy dobierać indywidualnie, a podczas ich przyjmowania chory musi być pod stałą opieką lekarza. W chorobie, jaką jest depresja, leczenie można przeprowadzać w warunkach szpitalnych lub ambulatoryjnie. Nowoczesne antydepresanty bardzo rzadko powodują skutki uboczne i skonstruowane są tak, by nie uzależniać. Niezwykle ważna jest jednak konsekwencja w ich przyjmowaniu, gdyż na pierwsze efekty nierzadko trzeba czekać miesiącami. Leczenie depresji doskonale wspiera też kompleksowa psychoterapia, która pomaga rozpoznać jej przyczyny i czynniki wywołujące stany depresyjne.