Hazard w polskich realiach długo nie był postrzegany, jako potencjalne źródło zagrożenia uzależnieniem. Z pewnością wpływał na to bardzo ograniczony dostęp do gier hazardowych. Przez kilkadziesiąt lat przeciętni obywatele mogli jedynie kupować losy na loterii oraz obstawiać kupony w Toto Lotku. Nawet wówczas jednak znacząca część społeczeństwa przyznawała się do wypełniania przynajmniej jednego kuponu tygodniowo, rezygnując z innych przyjemności. Pomimo małej skali zjawiska oraz niewielkiej szkodliwości takiego działania, granie w gry liczbowe za pieniądze było już symptomem uzależnienia. Obecnie w Polsce dostępne są kasyna, można grać na wyścigach i obstawiać wyniki meczów u bukmacherów. Marzenia o szczęściu w grze i wielkiej wygranej wpędzają wiele osób w chorobę, jaką jest uzależnienie od hazardu.
Pierwsze oznaki uzależnienia od zdrapek, zakładów na wyścigach czy gier na automatach są trudne do zauważenia. Często potencjalny nałogowiec zagląda do punktów lotto czy salonów z grami w drodze do pracy lub znajomych, ukrywając ten fakt przez rodziną lub bagatelizując go. Uzależnienie od hazardu staje się poważnym problemem, kiedy dla gier zaniedbuje się swoje obowiązki i przeznacza na nie wszystkie dostępne środki. Za typowe symptomy uzależnienia uważa się sytuacje, gdy zagrożona nim osoba:
Nałóg hazardowy nie zagraża bezpośrednio zdrowiu lub życiu osoby uzależnionej, ale w poważnym stopniu wpływa na jej komfort. Tracenie pieniędzy na grach prowadzi do zubożenia, a w konsekwencji obniżenia stopy życiowej. Jeśli problem nie zostaje w porę rozwiązany, nałogowiec traci również rodzinę i pozostaje sam, wyobcowany i skoncentrowany wyłącznie na jednym problemie – jak zdobyć środki na hazard. Często osoby poza kontrolą kończą w zakładzie karnym, złapane na kradzieży albo oszustwie. Zanim dojdzie do ostateczności uzależnienie od hazardu można leczyć podobnie, jak alkoholizm czy narkomanię.
Terapia hazardu to terapia psychologiczna, która ma charakter poznawczo-behawioralny. Jej celem jest wypracowanie zmiany zachowań, nauka walki z uzależnieniem, rozpoznawanie i pokonywanie problemów, które skłaniają do grania. Ostatecznie terapia ma zmienić sposób myślenia o hazardzie i nastawienie do sposobu grania. Skorzystanie z terapii przez osoby uzależnione nie jest przykładem słabości, ale świadomą, dojrzałą decyzją o potrzebie pomocy w poważnym problemie.